- وسواس داشتن
ليكونّ مهووسًا
معنی وسواس داشتن - جستجوی لغت در جدول جو
- وسواس داشتن
Obsess
- وسواس داشتن
obséder
- وسواس داشتن
विचारों में फंसना
- وسواس داشتن
ossessionare
- وسواس داشتن
obsesionar
- وسواس داشتن
opętać
- وسواس داشتن
овладевать
- وسواس داشتن
бути одержимим
- وسواس داشتن
bezeten maken
- وسواس داشتن
besessen machen
- وسواس داشتن
وسواس رکھنا
- وسواس داشتن
আতঙ্কিত হওয়া
- وسواس داشتن
หมกมุ่น
- وسواس داشتن
terobsesi
- وسواس داشتن
להיות אובססיבי
- وسواس داشتن
取り憑かれる
- وسواس داشتن
obsesionar
- وسواس داشتن
kuwa na mawazo ya kupita kiasi
- وسواس داشتن
집착하다
- وسواس داشتن
takıntı yapmak
- وسواس داشتن
着迷
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(دُ دَ وَ دَ)
لغت نامه دهخدا
استهزاء کردن. خندیدن و تمسخر کردن. (از یادداشتهای مؤلف) :
چنین داد پاسخ سرافراز طوس
که من بر دروغ تو دارم فسوس.
فردوسی.
چنان دان که هر کس که دارد فسوس
همی یابد از چرخ گردنده کوس.
فردوسی.
ز دیو تنت حذر کن که بر تو دیو تنت
فسوسها همه از یکدیگر بتر دارد.
ناصرخسرو
چنین داد پاسخ سرافراز طوس
که من بر دروغ تو دارم فسوس.
فردوسی.
چنان دان که هر کس که دارد فسوس
همی یابد از چرخ گردنده کوس.
فردوسی.
ز دیو تنت حذر کن که بر تو دیو تنت
فسوسها همه از یکدیگر بتر دارد.
ناصرخسرو
(چَ / چِ دَ تُ رَتَ)
لغت نامه دهخدا
ممنون بودن. شکر داشتن. تشکر. شکر. شکران. (منتهی الارب) :
ز کردار هر کس که دارم سپاس
بگویم به یزدان نیکی شناس.
فردوسی.
گفت سپاس دارم در وقت بازگشت ودر ساعت بیرون آمد. (تاریخ بیهقی). عبداﷲ گفت سپاس دارم. (تاریخ بیهقی).
بهر نیکیش دار سیصد سپاس
هم اندک دهش زو فراوان شناس.
اسدی.
ز تو تا بوم زنده دارم سپاس
که من با خرد یارم و حقشناس.
اسدی.
ای بارخدای کردگارم
من فضل ترا سپاس دارم.
ناصرخسرو.
گفتم سپاس دارم و گویم چو بنگرم
نیکو به چشم عقل خطیر اندر آسمان.
سوزنی.
گرم بر جان نهی رنجی بدل دارم سپاس ای دل
ورم بر دل نهی داغی بجان هم زین قیاس ای جان.
سوزنی.
ببندگی و غلامی گرت قبول کنند
سپاس دار که فضلی بود کبیر از دوست.
سعدی.
سعدی سپاس دار و جفا بین و دم مزن
کز دست نیکوان همه چیزی نکو بود.
سعدی
ز کردار هر کس که دارم سپاس
بگویم به یزدان نیکی شناس.
فردوسی.
گفت سپاس دارم در وقت بازگشت ودر ساعت بیرون آمد. (تاریخ بیهقی). عبداﷲ گفت سپاس دارم. (تاریخ بیهقی).
بهر نیکیش دار سیصد سپاس
هم اندک دهش زو فراوان شناس.
اسدی.
ز تو تا بوم زنده دارم سپاس
که من با خرد یارم و حقشناس.
اسدی.
ای بارخدای کردگارم
من فضل ترا سپاس دارم.
ناصرخسرو.
گفتم سپاس دارم و گویم چو بنگرم
نیکو به چشم عقل خطیر اندر آسمان.
سوزنی.
گرم بر جان نهی رنجی بدل دارم سپاس ای دل
ورم بر دل نهی داغی بجان هم زین قیاس ای جان.
سوزنی.
ببندگی و غلامی گرت قبول کنند
سپاس دار که فضلی بود کبیر از دوست.
سعدی.
سعدی سپاس دار و جفا بین و دم مزن
کز دست نیکوان همه چیزی نکو بود.
سعدی
شکر کردن، شکرگزار بودن، سپاسدار بودن، منت پذیربودن، شاکر بودن